نرم افزار

سلام

امید وارم  دلتون شاد

                    تنتون سالم

                                لبتون خندون

 

تصاویری گرافیکی به 2 دسته کلی تقسیم می شوند : تصاویر بُرداری و تصاویر نقشه بیتی

تصاویر بُرداری

در این نوع تصاویر نقش اصلی را اشیاء و اشکال منظم گرافیکی بازی می کنند. اشکالی نظیر چند ضلعی ها، خطوط، کمان ها، دوایر و... که بتوان آنها را توسط فرمولهایی و به شکل بردار در صفحه نشان داد. مزیت این سیستم کیفیت بالای اشکال به هنگام مشاهده، بزرگنمایی، جابجایی و مواردی اینچنینی می باشد. بطور مثال اگر در مرکز صفحه ای یک دایره را ترسیم نمایید، این شکل با مشخصه های مرکز، شعاع، رنگ، میزان تناسب بین 2 قطر اصلی (Aspect Ratio) و... در حافظه برنامه ذخیره خواهد شد. لذا اگر سعی در بزرگنمایی تصویر در لبه ها را داشته باشید، برنامه مورد نظر با داشتن موارد ذکر شده می تواند مجددا گوشه ای از تصویر با فرمول مشخص را ایجاد کند. به همین دلیل کیفیت تصویر به هنگام بزرگنمایی به هیچ وجه افت نخواهد نمود. مزیت دیگر این روش نسبت به روش نقشه بیتی در حجم بسیار کم فایلهای ذخیره شده می باشد. از آنچه گفته شد می توان نتیجه گرفت که برای ذخیره یک تصویر بسیار بزرگ با چندین شکل هندسی با مشخصه های گوناگون تنها چند بایت فضا جهت ذخیره سازی نیاز است. از جمله برنامه هایی از این نوع گرافیک پشتیبانی به عمل آورده و می توانند به ایجاد و ویرایش چنین تصاویری بپردازند می توان به CorelDraw و FreeHand اشاره نمود.

تصاویر نقشه بیتی

نقش اصلی در این نوع تصاویر را پیکسل ها (پیکسل = کوچکترین واحد رنگی در هر عکس) ایفا می کنند. همانطور که می توان از نام این نوع پی برد، برنامه های نقشه بیتی با نقشه ای از نقاط سروکار دارند که مقدار هر یک از این نقاط، رنگ آن نقطه را مشخص می نماید. بطور مثال برای ذخیره یک تصویر با طول و عرض 10 پیکسل، و در حالت 16 بیتی به 10*10*2¹⁶ بیت فضا برای ذخیره سازی نیاز است. واضح است که یک اشکال این روش همین حجم بالای ذخیره سازی می باشد. اشکال دیگری که به این نوع گرافیک وارد است کیفیت پایین آن به هنگام بزرگنمایی می باشد. بطور مثال اگر بخواهیم تصویری همانند آنچه در زیر آمده است را بزرگنمایی کنیم نتیجه بسیار بی کیفیت خواهد بود در حالی که اگر همین کار را در یک برنامه بُرداری و با یک تصویر بُرداری انجام می دادیم به هیچ وجه از کیفیت تصویر کاسته نمی شد.

اما مزیت تصاویر نقشه بیتی به تصاویر برداری در چیست؟ جواب این است که یک تصویر نقشه بیتی می تواند هر تصویری باشد، اما یک تصویر برداری محدودیت هایی را دارا می باشد. بطور مثال هیچگاه نمی توان توسط تکنیک های برداری و با یک حجم مناسب، تصویری همانند این را به وجود آورد.

و این بدان علت است که شکل موجود دارای اشکال متناسب هندسی نیست که بتوان آنها را بر اساس فرمول و قوانین ریاضی عنوان نمود. در تصاویر یرداری اشکال عموما بی روح و خشک هستند اما در یک تصویر نقشه بیتی چون می توان هر چیزی را نشان داد بنابراین می توان سایه کاریهای ظریف و اشکال طبیعی در هم پیوسته را به سادگی نمایان کرد. به همین دلیل است که اکثر هنرمندان گرافیست به این نوع از گرافیک رو آورده اند و به همین علت هم هست که اکثر این افراد فوتوشاپ را به عنوان برنامه مورد نظر خود برگزیده اند، زیرا فوتوشاپ قویترین نرم افزار در ایجاد تصاویر نقشه بیتی می باشد.

 

مفهوم لایه ها

 

برنامه فوتوشاپ اولین برنامه ای بود که مفهوم لایه را برای کار با تصاویر گرافیکی عنوان کرد و این مفهوم بعدها به صورت یک استاندارد درآمد. در هر تصویر گرافیکی منظور از هر لایه قسمتی از تصویر می باشد که می تواند یک شی را در خود جای دهد، مجموع چند تصویر دیگر باشد و یا اینکه کاملا خالی باشد. به شکل زیر توجه کنید.

اگر با علم به مفهوم لایه ها و این که فرض شود تصویر بالا از روبروی یک فضای 3 بعدی برداشته شده است می توان با کمی تغییر جهت دید، به شکل زیر دست یافت.

در این شکل حالت لایه ها کاملا مشخص می باشد. همانطور که دیده می شود هر لایه بر روی لایه دیگر قرار می گیرد و ممکن است سطحی از آن را بپوشاند. قسمت شطرنجی موجود در تصویر در حقیقت همان صفحه بدون لایه فوتوشاپ است که عموما یک لایه دیگر به نام Background بر روی آن قرار گرفته و آن را می پوشاند. در اینجا لایه بک گراند با رنگ زرد چرک مشخص شده است. لایه بک گراند از سوی فوتوشاپ به صورت قفل شده درآمده و غیر قابل حرکت می باشد. هر لایه می تواند به جلوی یک لایه دیگر آمده (Forward) و یا به پشت آن منتقل شود (Backward). در ضمن هر لایه می تواند دارای ابعاد منظم و یا غیر منظم بوده و نیز شفافیت خاص خود را داشته باشد. اگر شیئی شفاف باشد، می توان لایه زیر آنرا به نسبت شفافیت لایه جلویی مشاهده نمود.

 

مدل های رنگ

 

برای نمایش رنگ در تصاویر گرافیکی از مدل رنگ استفاده می شود. هر مدل رنگ مشخص می کند که از ترکیب کدام رنگ های اصلی و با چه غلظتی، چه رنگی پدید می آید. مدل های رنگ متفاوتی وجود دارند، از قبیل RGB ، CMYK ، LAB و HSB که از این بین دو مدل رنگ RGB و CMYK از بقیه مهمتر و البته کاربردی تر هستند. پس با هم به بررسی این دو مدل رنگ می پردازیم.

مدل رنگ RGB

این مدل رنگ برای ایجاد تصویر در تلویزیون ها و صفحات نمایش نوری بکار برده می شود. در این مدل رنگ ها از ترکیب سه رنگ اصلی سرخ، سبز و آبی حاصل می شوند. از طریق تغییر میزان این 3 رنگ در حیطه 0 تا 255 ، به شکلی که 0 نشانه نبود نور و 255 به نشانه نور کامل باشد، می توان رنگ های دیگر را به وجود آورد. باید توجه داشت که هر یک از 3 رنگ سرخ، سبز و آبی در حقیقت یک نور هستند، در نتیجه اگر تمامی این مقادیر 0 باشند رنگ سیاه و اگر  هر سه 255 باشند رنگ حاصل، سفید خواهد بود. در حقیقت برای تولید رنگ سیاه به هیچ انرژی نورانی نیاز نداریم. تجربه نشان داده است فایل های تصویری که با استفاده از این مدل ساخته می شوند کم حجم تر از فایلهایی هستند که با سایر مدل های رنگی ساخته می شوند. علاوه بر این حیطه رنگ های ساخته شده با این مدل بسیار وسیع است (16777216رنگ=2²⁴).

مدل رنگ CMYK

نمایشگر ها و تلویزیون ها وسایلی هستند که انرژی مصرف می کنند و فعالانه نور و رنگ ایجاد می کنند. اما اگر بخواهیم تصویر را بر روی کاغذ و یا سطوح دیگر منتقل کنیم، دیگر نمی توانیم به نقاط انرژی وارد کنیم. در این حالت باید رنگ را چنان بر سطح قرار داد که بازگشت آن بسوی چشم تصویر مورد نظر ما را بسازد. مدل CMYK برای همین منظور ساخته شده است. در مدل CMYK تمامی رنگها از ترکیب چهار رنگ اصلی ساخته می شوند. این چهار رنگ اصلی عبارتند از فیروزه ای (Cyan) ، ارغوانی (Magenta) ، زرد (Yellow) و سیاه (Black). این چهار رنگ هر کدام به مقدار مشخصی از 0 تا 100 برای تولید یک رنگ واحد بکار گرفته می شوند. برای تولید رنگ سفید در این مدل نیاز به هیچ کاری نیست (چون کاغذ خودش سفید رنگ است) ولی برای تولید رنگ سیاه باید تمامی چهار رنگ را با تمام غلظت بکار گرفت.

 

Anti Aliasing

 

در هنگام کار با فوتو شاپ ممکن است با برخی اصطلاحات ناآشنا مواجه شوید. یکی از این اصطلاحات، عبارت Anti Aliasing می باشد. اگر بخواهیم بطور مثال شکل یک دایره را در یک تصویر نقشه بیتی نمایش دهیم، لبه های این دایره به این دلیل که صاف نیستند دندانه دار نمایش داده می شوند. مثل شکل زیر :

سیستم های پیشرفته کار با تصاویر جهت نمایش هر چه مطلوب تر این شکل، چاره ای اندیشیده اند و در حقیقت با ارائه سیستم Anti Aliasing راه حلی را برای رفع این مشکل ارائه نموده اند. در این حالت لبه های یک شئ مستقیما به سمت رنگ متمایز ختم نمی شوند، بلکه با استفاده از رنگهایی که مابین 2 رنگ قرار دارند در خلال 2 قسمت از تصویر یک هاله ایجاد می شود که این کار باعث ایجاد یک نوع لطافت در تصویر می شود. تصویر بالا پس از اینکه در حالت Anti Aliased قرار گرفت به شکل زیر در می آید :

به زودی مطالبی مفیدی درباره نرم افزارهای کاربردی رو سایت درج میشه